Brass Instruments

ساز بادی برنجی چیست؟

ساز بادی برنجی نامی است که به مجموعه ای از سازهای بادی داده می‌شود. این سازهای بادی از جنس برنج ساخته شده اند. ساختار آنها از لوله‌ها و کانال‌هایی تشکیل شده که با دمیدن هوا به داخل آنها صدا به وجود می‌آید. هرچند دکمه‌هایی روی هر کدام از این سازهای بادی وجود دارند که در تنظیم جریان هوای دمیده شده نقش مهمی ایفا می‌کنند.

انواع ساز بادی برنجی (Brass Instruments)

همانطور که گفتیم، ساز بادی برنجی همچون چتری است که چندین ساز بادی را در بر می‌گیرد. ترومپت، ترومبون، فلوگل هورن، کورنت، توبا، فرنچ هورن، ساکسوفون و یوفونیوم سازهایی هستند که زیر نام (Brass Instruments) می‌آیند.

ترومپت

ترومپت (Trumpet) یکی از سازهای بادی برنجی است که زیرترین صدا را در این گروه از سازها دارد. این ساز در گروه سازهای انتقالی نیز قرار می‌گیرد. ساختاری شبیه به کورنت دارد. در حقیقت ساختاری مخروطی شکل دارد که دهانه آن در انتها به صورت ناقوس است. تا قرن 15 میلادی لوله آن مستقیم بود و از آن پس منحنی شکل است. در ترومپت، سه دکمه وجود دارند که باعث بم شدن صدا و کاهش فشار هوا در حد نیم و یک و نیم پرده می‌شوند.

جالب است بدانید که ترومپت با چوب و فلز ساخته می‌شدند. یونانیان برای اولین بار مدل فلزی این ابزار موسیقایی را ساختند و پس از آن اروپاییان دست به ساخت ترومپت فلزی زدند. در مصر باستان نیز آن را با مس و نقره می‌ساختند و در امور نظامی از آن استفاده می‌کردند.

ترومبون

ترمبون یک ساز بادی برنجی است که در زبان ایتالیایی به معنای «ترومپت بزرگ» است. نوازنده در دهانه این ساز می‌دمد و مکانیسم کشویی و تلسکوپی ترمبون به نوازنده در تنظیم جریان هوای موجود در لوله کمک می‌کند. ترمبون‌های مدرن ساختاری متفاوت دارند. آنها گاهی یک دریچه دارند که سطح صدای ساز را تنظیم می‌کند. یک نوع از آنها نیز سوپاپ دار بوده و این سه سوپاپ در تولید صدای با کیفیت تر نقش دارند.

ترومبون (Trombone) از زمان رنسانس در کلیساها استفاده می‌شد. اگرچه آغاز استفاده از آن در ایتالیا بود، اما استفاده از آن در سایر کشورهای اروپایی گسترش یافت. به نحوی که بتهوون، موسیقی دان آلمانی، با همین ساز سمفونی خود را به نام «سمفونی پنجم» اجرا کرد. اکنون نیز مدل‌های مختلف آن مانند کولیس، سوپرانو، پیکولو، آلتو و کنترباس در ارکسترهای سمفونیک استفاده می‌شوند.

فلوگل هورن

ساز فلوگل هورن (Flügelhorn) سازی است که در ابتدا در آلمان ساخته شد و استفاده آن با توجه به نامی که دارد، برای امور نظامی بود. این ساز که از خانواده ترومپت است، ساختاری شبیه به کورنت دارد و به عنوان ساز انتقالی شناخته می‌شود. در ساختار این ساز لولۀ طویلی استفاده شده که شکل مارپیچی آن، نگه داشتن ساز را در دست نوازنده آسان می‌کند. لوله در ابتدا قطر کمی دارد، اما به تدریج این قطر بیشتر شده و در انتهای لوله دهانه ساز بیشترین قطر را دارد. همین باعث تولید صدایی بلندتر و بم تر می‌شود.

فرنچ هورن

فرنچ هورن در میان سازهای برنجی و بادی قرار دارد. اسم دیگری که به این ساز نسبت داده می‌شود، شیپور فرانسوی است. این ساز در 1930 استفاده زیادی داشت و در محافل و مجالس مختلف به کار می‌رفت. جالب است بدانید که نام هورن که انتهای اسم این ساز است، گاهی به جنس سازهای اولیۀ بادی اطلاق می‌شود که از استخوان حیواناتی مانند فیل بودند و مردم در آنها می‌دمیدند و مانند شیپور از آن استفاده می‌کردند. اکنون نیز نام شیپور فرانسوی به آن می‌دهند و افراد حرفه ای از آن استفاده می‌کنند.

کورنت

ساز کورنت (Cornet) در ردۀ سازهای بادی برنجی و انتقالی است که با دمیدن باد در لولۀ مارپیچی آن، صدا تولید می‌شود. کورنت شباهت زیادی به ترومپت دارد. اولین بار در قرن نوزدهم ساخته شد. این ساز لوله ای دارد که قطر آن به تدریج افزایش می‌یابد و دکمه‌هایی روی آن قرار دارند که زیر و بم بودن صدا و میزان فشار هوای جاری را تنظیم می‌کنند. از این ساز در موسیقی‌های جاز و رقص‌های ترومپت استفاده می‌شد. شباهت کورنت و ترومپت باعث شد که بسیاری از نوازنده‌ها در انتخاب یکی از این دو، مقایسه انجام بدهند و برتری‌های ترومپت در بازۀ زمانی خاصی باعث کاهش محبوبیت کورنت شد. اما در اواسط قرن بیستم مجدداً محبوبیت بیشتری به دست آورد و سازهای بادی برنجی دیگر مشابه آن ساخته شدند.

ساکسوفون

ساز بادی دیگری که در گروه (Brass Instruments) قرار دارد، ساکسوفون است. آدولف ساکس، سازندۀ آلت موسیقی، فلوت زن و کلارینت نواز اهل بلژیک اولین بار ساکسوفون را ساخت. خصوصیات آکوستیک این ساز شباهت زیادی به کلارینت و فرنچ هورن داشت و صدای زیبای آن باعث شد که در همان قرن نوزدهم نوازندگان زیادی نواختن آن را یاد بگیرند. ساختار لوله ای و شیپوری این ساز برنجی به کلارینت شباهت زیادی دارد. اکنون نیز در موسیقی‌های جاز استفاده می‌شود.

توبا

ساز توبا (Tuba) یکی دیگر از سازهای بادی برنجی است که نسبت به سایر سازهایی که تا کنون معرفی کرده‌ ایم، کم سن و سال تر است. این ساز در اکسترهای مختلف استفاده می‌شود و به عنوان بم ترین ساز این خانواده به شمار می‌آید. این ساز لوله ای دهانه ای دارد که در آن دمیده می‌شود و انتهای آن دهانه ناقوسی شکل گشاد مشاهده می‌کنیم. در توبا سه یا چهار دریچه وجود دارند که تنظیم میزان بم و زیر بودن صدا را بر عهده دارند.

یوفونیوم

ساز برنجی، دریچه دار، شیپوری و بادی دیگر یوفونیوم (Euphonium) است که شباهت زیادی به توبا دارد. این اسم در زبان یونانی «خوش صدا» معنی می‌دهد. نوازنده‌ها با 3 یا 4 سوپاپ آن می‌توانند هوای دمیده شده در لوله را تنظیم کرد و زیر و بم آن را تغییر دهند. اهمیت این ساز در امور نظامی و مراسم‌های مختلفی است که به مناسبت‌های گوناگون برگزار می‌شوند.

قیمت و خرید (Brass Instruments)

تا این قسمت به شما انواع سازهایی را معرفی کردیم که به عنوان ساز بادی برنجی شناخته می‌شوند. ساختار این سازها نیز به صورت کلی توضیح داده شدند. اما اگر شما بخواهید آنها را خریداری کنید، می‌توانید به سایت طنین دنیای مهر نگاهی بیندازید. این سایت چند مدل مختلف از سازهای (Brass Instruments) را از برند آنتیگوا عرضه کرده است. برای دریافت قیمت نیز می‌توانید تماس گرفته و از قیمت‌ آنها مطلع شوید.

آنچه در این مطلب ارائه شد، معرفی انواع سازهای بادی بود که در گروه (Brass Instruments) قرار دارند. شما برای خرید این ساز می‌توانید از محصولات موجود روی سایت طنین آوای مهر استفاده کنید.